Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Η Άκρα Ταπείνωσις


Τόν Νυμφώνα σου βλέπω,
Σωτήρ μου κεκοσμημένον,
καί ένδυμα ούκ έχω,
ίνα εισέλθω έν αυτώ,
λάμπρυνόν μου τήν στολήν τής ψυχής,
Φωτοδότα, καί σώσον με.

Υ.Γ. Η άκρα ταπείνωσις είναι αυτό που αποκαλύπτουν εκείνοι που βάλλουν. Ανίκανοι για μέθεξη, αποκλεισμένοι από τα παιδικά τους χρόνια, τους βασανίζουν ανυπεράσπιστα βιώματα... Δεν έχουν καταλάβει, πως βρίσκονται έξω από την υπόσχεση του χρόνου, πως ζουν σε χρόνο αέναης φθοράς. Πως το αμάρτημα προς το ρόδο που ανθίζει και ξανανθίζει σαν μέτρο του χρόνου, είναι αυτή η εξορία σε λόγους που εκφέρονται για να πληγώσουν βαθιά τα σπλάχνα αυτού που τα εκφέρει... Η Ανάσταση του Χρόνου είναι θεραπεία...
(Σαίρεν Κίρκεγκααρντ)

Αδέσποτη δημοσίευση της 28ης Μαρτίου 2010, 1:51 μ.μ.
Γιατί αυτό που πετάς εσύ, κάποιος άλλος μπορεί να το έχασε :)

2 σχόλια: