Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΟΥ ΛΟΓΟΥ

Από νωρίς τού αναγνώρισαν όλοι το χάρισμα του καθαρού λόγου. Μιλούσε πολύ, χωρίς να λέει τίποτε για αυτά που τον ρωτούσαν.
Οι απαντήσεις του ήταν διεξοδικές, αλλά τεχνηέντως απέφευγε κάθε ερώτηση – πιο σωστά, την ανασκεύαζε, έτσι ώστε η ερώτηση να επιδέχεται οποιαδήποτε απάντηση.
Καλλιέργησε το ταλέντο και βελτίωσε την τεχνική: περιόρισε τη ρητορική, αναδεικνύοντας ακόμη περισσότερο την σημασία της εύγλωττης σιωπής.

Με τα χρόνια, οι ερωτήσεις λιγόστεψαν, ώσπου σταμάτησαν εντελώς. Δεν χρειάζονταν πλέον.